Jeugdkamp 2009
Kampverslagen 2009
Het was dit jaar een kamp met niet al te hoog gemeten temperaturen, maar dat mocht de pret niet drukken! De leiding heeft er alles aan gedaan om ook in 2009 het kamp te laten slagen. Volgens ons is dat aardig gelukt. De spannende speurtocht in het donker, waarbij Daniëlle, Vincent en Peter in de natte koude bosjes doodstil moesten blijven zitten, om af en toe een strijdkreet, dan wel het geluid van een galloperend paard, dan wel een pistool na te bootsen, was alleraardigst en inventief uitgezet door middel van het markeren van de bomen met fluorescerende staafjes. Hierbij werd de parate kennis getoetst. Na afloop volgde er de verplichting, dan wel de mogelijkheid om op één oor te gaan liggen. Voor degenen die nog wilden kletsen, een kaartje leggen of stilzwijgend genieten van een overheerlijke whiskey (of wat anders), was er ons kamphuis, stil gelegen, neerkijkend op een erf met zes blokhutten (tijdens het kamp de ‘saloon’ genoemd).
Zaterdagochtend, na een fantastisch ontbijt te hebben verorberd (en de gebruikelijke corveedienst te hebben gedraaid), konden de kinderen zich opmaken voor het karakterspel. Hierbij waren logisch nadenken en goede vragen stellen ‘the key’ om het spel te winnen en zo de uiteindelijke dief die de kas uit de saloon had gestolen, te ontmaskeren. Na een uitgebreide lunch konden de kampgangers zich opmaken voor het traditionele zeskamp. Uithoudingsvermogen, vernuftig denkwerk en onuitputtelijke inzet waren tijdens dit onderdeel onmisbaar.
De linedance, die werd onderwezen door Karin, Karin en Peter, was pittig, maar er waren een aantal mensen die hem foutloos konden dansen. Iedereen heeft ook bewezen danstalent te hebben! Dus de meisjes en jongens in de discotheek staan straks met open mond naar jullie te kijken en in de soms eindeloze zoektocht naar een partner zullen jullie zeker slagen met deze verleidingsdans!
Vlak daarna konden we ons opmaken voor een bourgondisch evenement wat zeer gebruikelijk was in het wilde westen. Barbequen! Karin en Peter moesten in hun super westernoutfit nog even een boodschap doen in het centrum van Huizen, waar ze door iedereen met ontzag werden aangekeken. Zelfs Gordon die ze daar ook tegenkwamen wist niet waar hij het zoeken moest. Eenmaal terug bij het feestmaal diende zich alweer bijna de bonte avond aan. Fenomenale optredens werden er laten zien. Ook de quiz van Marco was weer enorm moeilijk. Bij deze een oproep aan alle toekomstige kampgangers: leer het geschiedenisboek, het aardijkskundeboek, het natuurkundeboek, het biologieboek en het wiskundeboek helemaal uit je hoofd, want Marco gaat ons ook in 2010 ongewijfeld aan een intensieve ondervraging onderwerpen, waar Einstein nog bij zou verbleken! Na afloop van de bonte avond was er nog een warm kampvuur. Liedjes uit de oude doos werden ten gehore gebracht, waarbij we af en toe een traantje moesten wegpinken vanwege de pure schoonheid van de stemmen van onze kampgangers.
De zondagochtend is dan toch het tijdstip waarbij iedereen het onvermijdelijke slaaptekort begint te merken. De koffie is niet aan te slepen en de luciferhoutjes om de oogleden te ondersteunen breken zo langzamerhand. Maar desalniettemin na een stevig ontbijt weer met ‘frische’ moed het eindspel tegemoet. Na een hoop geren en creatief en artistiek werk, was er dan eindelijk de prijsuitreiking…Hoe die eruit ziet, valt te interpreteren uit onderstaande groepsverslagen.
Het was een topkamp, veel leesplezier en tot oktober 2010!
Namens de kampleiding, Peter Smit.
De literaire hoogstandjes:
Groep: ‘Looks At Child’
Ugh!
Na een lange rit in de auto kwamen we eindelijk aan op het kampterrein in Huizen. Meteen barstte de strijd los. De cowboys en indianen werden verdeeld in groepjes. Wij leken de beste groep met als naam ‘Looks At Child’. We gingen gelijk het bos in voor een spannende zoektocht. Onze weg liep langs fluorescerende kralen. Onderweg moesten we moeilijke vragen beantwoorden en we moesten goed luisteren, want soms hoorden we in donkere bosjes allemaal geluiden die we moesten onthouden. We werden met dit spel gedeeld 3e. Gedurende de nacht hebben we een paar seconden geslapen.
De volgende ochtend kropen we uit onze tipi’s en toen vond er een overval plaats in de Saloon. We moesten dit mysterie oplossen! Met keiharde bewijzen ontmaskerden wij de dader. Daarmee stegen we naar een gedeelde 2e plaats. ‘s Middags waren we wat minder in ons element. De strijd was bikkelhard en we trokken helaas aan het kortste eind.
Na het zeskamp kregen wij professionele hulp van Peter, Karin en Karin met het instuderen van een speciale dans.
We gingen barbequen. Er waren kilo’s buffelvlees en liters whiskey. ‘s Avonds was er een groot optreden van allerlei artiesten. Wij hadden wel drie prijzen verdiend: de 4e, 3e en de 2e prijs! Daar hebben we een heleboel punten verdiend. Toen de kinderen op een oor lagen, zaten de grote kinderen en de leiding zich te verkneukelen aan het kampvuur. Er werden liedjes gezongen en er werd hééérlijke whiskey gedronken. Zondagochtend vroeg gingen wij het bos in voor het laatste onderdeel van de strijd. We hadden eerst 20 minuten om te bouwen aan onze prachtige tipi. Daarna moesten we kaartjes verzamelen bij andere teams en daarmee een serie maken. Helaas lukte het ons niet goed genoeg en moesten we het doen met een schamele 5e plaats.
Tot volgend jaar!
‘Looks At Child’: Oscar, Marco, Simone, Mark, Daniëlle en Hanneke.
Groep: ‘Miss N.O. Booze’
Vrijdagavond begonnen we met een spannende speurtocht als echte cowboys. Met z’n allen het bos in en via de lichtjes de vragen beantwoorden. Met de letters moesten we een zin maken. We hadden een hele goede zin, maar helaas was het niet helemaal het goede antwoord. Jammer dat we er geen punten voor kregen. Daarna gingen de kleintjes naar bed en ging het feest nog even door. Zaterdagochtend weer vroeg aan het ontbijt en begonnen we met het rollenspel. We moesten ontdekken wie de overval had gepleegd. Na een hele hoop vragen hadden we de dader ontmaskerd. Door deze geniale ontdekking kwamen we op de 1e plek terecht. De zeskamp volgde daarna. Deze bestond uit een spannende hindernisbaan, boogschieten en nog een hele hoop andere spelletjes. Maar de meeste punten hebben we behaald met het verhaal: ‘Hoe vang je een indiaan?’. Hierdoor bleven we nog steeds 1e staan.
Zaterdagavond gingen we gezellig barbequen en het kampvuur werd aangestoken. Daarna was de bonte avond. Tijdens de avond hebben Daniël en Curtis nog een extra punt gescoord. En bij het line-dancing hadden we echt meer punten moeten verdienen. Deze teleurstelling waren we snel vergeten door bij het kampvuur gezellig liedjes te hebben gezongen. Dit ging nog door tot in de kleine uurtjes. Zondagochtend gingen we het bos in om een laatste spel te spelen. Na een rommelig begin kregen we de smaak te pakken en werden we gedeeld 3e. En voor het maken van onze mooie saloon, kregen we een bonuspunt. Uiteindelijk zijn we op een mooie 3e plaats geëindigd. Het was weer een geslaagd kamp en we hebben nu al zin in volgend jaar!
‘Miss N.O. Booze’: Nicole, Curtis, Xander, Daniël, Thomas en Karin
Groep: ‘Chief Ten Feathers’
Kamp 2009, te Huizen.
Na een regenachtige tocht op ons stalen ros, vervolgden wij onze speurtocht te voet. Met een ‘alles of niets’-tactiek verknalden wij de overwinning. We startten kamp dus vanaf de laatste plaats. De volgende dag stond ons een mysterie te wachten, maar met vreemde raadsels en onduidelijke tips kwamen we langzaam vooruit.
Echt succesvol waren wij in de zeskamp met spellen ‘sluiproute’, ‘paalklimmen’ en ‘boogschieten’. Het hoogtepunt van het kamp was de bonte avond. Kim en Sterre lieten de ‘Indianendans’ zien en waren de beste van allemaal! Voor het eten moesten we een cowboydans oefenen. Tijdens de bonte avond moest iedereen met zin eigen team de dans opvoeren. Door ons goede teamwork waren we ook 1e geworden. Nog even wat eten, waarbij we als indianen rond het kampvuur zaten. We grilden het vers gevangen vlees. ‘s Avonds werden er ook nog liedjes gezongen rond het kampvuur. Weer heerlijk uitgeslapen sprongen wij onze stapelbedden uit, zo onze kleren in. Tijd voor het eindspel.
Met slim samenspel behaalden wij een zwaar bevochten 2e plaats. Hierdoor eindigden wij op een gedeelde 1e plaats. Heel sportief deelde de andere winnaars hun prijs met ons. Groep ‘Crazy Feathers’: bedankt!
Ons team ‘Ten Feathers’: Sterre, Kim, Anouk, Jeffrey en Hans.
Groep: ‘Sheriff Two Blonde’
Na een paar wegblokkades richting Huizen, kwamen we aan bij het kamp. Daar stond de saloonbaas ons op te wachten met heerlijk zelf gemaakte whiskey. Daarna waren de groepen ingedeeld en zagen wij al gauw dat wij de beste leider (Sheriff Two Blonde) kregen. Dankzij deze indeling wisten we gelijk het eerste spel te winnen. In dit spel werd onze kennis -en puzzelvaardigheden getest. Dit vierden we ‘s avonds met cola en snoep. De volgende dag moest Youri naar de w.c.. Na een stevig ontbijt gingen we het karakterspel spelen. Dat was onze mindere kant. Door haar jeugdige uiterlijk wist ‘Crazy Feather’ goed verborgen te houden dat zij de inbraak in de saloon had gepleegd. ‘s Middags gingen we aan de zeskamp beginnen. Hier konden wij onze grote spieren laten zien en onze cowboyvaardigheden natuurlijk ook (groot succes). Bij de lantarenpaal, die als uitzichtpunt werd gebruikt, kregen wij iedereen met gemak omhoog en Youri wilde heel graag het vaakst op en neer worden getild.
Op de bonte avond hebben we een spetterend optreden laten zien waarbij er veel werd geïmproviseerd door bijvoorbeeld de ‘Moonwalk’ uit te voeren. Na de bonte avond waren we met de oudere kinderen en volwassenen om het kampvuur gaan zitten, waarbij de mooiste liedjes naar boven kwamen. De laatste ochtend kwamen we erachter dat al onze keiharde inzet niet tot het juiste resultaat had geleid. Toen waren we gezakt van de 1e, naar de 5e plek. Een prestatie op zich! En dag 3 gingen we weer vol erin! Dit leidde tot de schoonheidsprijs voor ons briljante dorp. Ook voor het eindspel zelf hebben we een gedeelde 3e plek behaald, waardoor we uiteindelijk als 5e zijn geëindigd.
Dus al met al vond:
Ben het een leerzaam en fantastisch kamp, David een geweldig kamp, Youri het een leuk kamp, Joey het een adembenemend kamp en ‘Sheriff Two Blonde’ tot besluit: ‘Het een toplocatie, de catering was fantastisch, het zingen bij het kampvuur bijzonder gezellig, de inzet van het groepje bewonderenswaardig, dus al met een al een geweldig kamp!
Groetjes, de knapste cowboys. (Ben, David, Youri, Joey en Wouter)
Groep: ‘Mr. Fan C. Dance’
“Corruptie maakt winnen onmogelijk”
Hoe vang ik een indiaan?
In het weekend van 16, 17 en 18 oktober gingen wij op expeditie om een indiaan te vangen. De rooksignalen leidden ons naar de prairie van Huizen. Op vrijdag gingen we op speurtocht in het cactusbos om indiaan ‘Crazy Feathers’ te lokaliseren. Onderweg hebben we nog een drankje in de saloon gedaan. Hierdoor raakten we het spoor een beetje bijster. Om aan extra informatie te komen hebben we tussendoor nog een puzzel opgelost. In de saloon hadden we gehoord dat de kas gestolen was. We deden een poging de sheriff te helpen dit misdrijf op te lossen. Helaas raakten we het spoor nog meer bijster.
Tijdens de zeskamp hebben we onze vaardigheden opgewaardeerd die nodig zijn om ‘Crazy Feather’ te vangen. Tevens hadden we een scenario geschetst waarin een waterdicht plan was beschreven om haar te pakken. Voor zover je het spoor bijster kan raken, hebben wij in ieder geval nu het dieptepunt bereikt. Op de bonte avond gingen we dansen om de indianen af te leiden. Hierbij raakten we het spoor wederom bijster. Tevens vernemen we dat jammer, maar helaas onze geliefde cowboy Johnny was overleden (R.I.P.). Zondag gingen we ons plan uitvoeren. We hebben een super ergonomische tipi gebouwd…ons plan kon niet mislukken. Vooral niet omdat het een twee onder één tipi was. Helaas waren we vergeten dat we een blanke bolle bierdrinkende bovennatuurlijke beer van een vrouw in ons groepje hadden om de indianen te lokken, dus ons plan mislukte. Uiteindelijk hebben we haar niet te pakken gekregen. Ook heeft ze nog gewonnen. Later vernomen we dat we voor onze moeite en laatste plaats ieder een zak chips hadden verdiend. En toen snapten we het weer….?
Groep ‘Mr. Fan C. Dance’: Jeffrey, Erwin, Frank, Jasper, plaatsvervangende voor ‘Mr. Fan C. Dance’ Tim, en onze uitmuntende leider die ons naar een prachtige plaats heeft geholpen ‘Mr Fan C. Dance’ himself: Vincent!
Groep: ‘Crazy Feather’
Op naar het kampioenschap!
Bij de indeling van de groepen wisten we al dat het goed zat. Het groepsgevoel lag al enrom hoog. We begonnen in het donker. Dit is makkelijk kennis maken, aangezien er alleen naar het karakter gekeken kan worden. Vervolgens hebben we elkaar beoordeeld onder de TL-buizen. Dit beviel ook wel. De eerste beproeving was de speurtocht. De vragen die beantwoord moesten worden waren toch wel lastig. Gelukkig zaten Remco en Roy vol met kennis. Een tweede plek was het gevolg. Om de snel naderende nacht door te brengen vertrok iedereen langzaam naar zijn warme slaapzak. Althans, voor een aantal mensen bleef het koud (Janneke, Kim, Roy). De stoere jongens Robbin en Remco hadden het, slapend in een boxer, bij lange na niet koud.
De vogels begonnen alweer vroeg te fluiten. Oh nee! Het waren de kleine kinderen! Een stevig ontbijt werd genuttigd. Dit was erg nodig, omdat de hersenen flink werden gekraakt tijdens het karakterspel. Er moest een dader gevonden worden. Door middel van ons zesde zintuig hebben we dit opgelost. We konden het namelijk niet zo goed onderbouwen.
De zeskamp kwam er weer aan. Na een goede warming-up en even gebruik te hebben gemaakt van het toilet, konden we hier fris en fruitig aan beginnen. Boven in de lantarenpaal hing een lintje. Deze moest worden aangetikt. Remco en Roy waren het minst zwaar. Deze werden met brute kracht omhoog gelanceerd. Het eindresultaat was 2e. Dit gaat dus de goede kant op. Bij het kampvuur had ‘Chief Ten Feathers’ heerlijk vlees voor ons bereid. Hier werden ook veel sterke verhalen verteld door Janneke. Ze deed er soms zelfs een dansje bij. Tijdens de bonte avond werd iedereen erg vermaakt. De act van Robbin en Frank deed iedereen verbazen. Er werd ook een limbodans georganiseerd. De finale was tussen een reus en een iets kleiner persoon. De kleine won. Ook hebben we luidkeels gezongen om het kampvuur tot diep in de nacht.
De volgende ochtend wast uitermate plezant. Het spel was alweer bijna begonnen. Dit was onze kans om eens flink uit te blinken. Er werd gerend, gezweet en gebouwd. Janneke en Robbin werden op een gegeven moment als paarden gebruikt. Dankzij dit spel hebben we ons kunnen bewijzen. We waren eerste en het groepsgevoel werd naar een nieuwe dimensie geholpen. Er was blijkbaar een team die dacht er net zo goed in te zijn. Die gedachte viel voor hun in het water.
The Ultimate Champions ‘Crazy Feather’: Kim, Janneke, Roy, Remco, Robbin en Daniëlle.
Peter, bedankt.
Degene die bovenstaande groepsverslagen heeft uitgetypt, heeft het recht in handen genomen om spelfouten, etc. te corrigeren. Mocht u nog spelfouten tegenkomen: schroom niet, pak dat toetsenbord en mail naar Peter Smit!